- rozwrzeszczany
- {{stl_3}}rozwrzeszczany {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}rɔzvʒɛʃʧ̑anɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}schreiend {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
rozwrzeszczany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozwrzeszczanyni, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który się rozwrzeszczał; wrzeszczący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwrzeszczane dzieci. Rozwrzeszczana młodzieżowa publiczność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwrzeszczany — rozwrzeszczanyni pot. «taki, który się rozwrzeszczał, głośno wrzeszczący» Rozwrzeszczane dziecko, niemowlę. Rozwrzeszczana gromada wyrostków … Słownik języka polskiego
dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… … Słownik języka polskiego
bachor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. bachororze {{/stl 8}}{{stl 7}} ze zdenerwowaniem, niechęcią o małym dziecku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwrzeszczany, okropny, nieznośny bachor. <hebr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień